Naum Gabo (Brjansk (Rusland), 1890 – Waterbury (Connecticut), 1977) was een Russisch-Amerikaans constructivistische beeldhouwer. Ruimte speelde een belangrijke rol in zijn werk. Hij probeerde volume in zijn beelden aan te brengen door met verschillende lagen te werken. Naast sculpturen maakte Gabo ook kinetische objecten, zoals mobiles. Gabo, wiens oorspronkelijke naam Pevsner was, bezocht Parijs in 1910 en kwam er in contact met avantgarde kunstenaars, waaronder Wassily Kandinsky. In 1915 (tijdens de Eerste Wereldoorlog) maakte Gabo zijn eerste constructivistische werk. Gedurende de jaren 1922 – 1932 verbleef hij in Berlijn, alwaar hij in 1928 doceerde aan het Bauhaus. Vervolgens verhuisde hij naar Engeland om uiteindelijk in 1946 naar Amerika te verhuizen. Hij werd er staatsburger en bleef er tot zijn dood in 1977 wonen.
Gabo is een van de grondleggers van de moderne sculptuur. In plaats van hout, steen en brons paste hij nieuwe, industriële materialen toe als plexiglas en plastic. Massa en volume – de peilers van de traditionele beeldhouwkunst – hebben in zijn abstracte, ruimtelijke constructies plaatsgemaakt voor transparantie en een schijnbare gewichtloosheid. Maar wat Gabo vooral ‘modern’ maakt, is dat hij niet de natuur maar concepten uit de exacte wetenschappen koos als inspiratiebron voor zijn kunst.
