Johan van Berkel Rotterdamse straatfiguren (1941)

Na het bombardement werd er gelijk gestart met de wederbouw van de stad en werden kunstenaars en beeldhouwers betrokken bij deze wederopbouwwerkzaamheden. De Rotterdamse architect Jan Hendriks gaf de Rotterdamse beeldhouwer Johan van Berkel in 1941 opdracht om een serie gevelbeelden voor het Minervahuis aan de Meent te maken. Van Berkel vereeuwigde markante slachtoffers van het bombardement. Deze ‘Rotterdamse straatfiguren’ bestaan uit het Balonnenvrouwtje, het Duivenvrouwtje (die jaren lang voedsel voor de duiven van de Laurenskerk strooide), de Visvrouw, de Harmonicaspeler, Boefje, de Bootwerker en het Mannetje met de papieren molens. Het betrof hier figuren die het straatbeeld van de vooroorlogse binnenstad kleur hadden gegeven. Ook verwijzen deze volkse figuren naar de teloorgang van de oude sloppenwijken in de binnenstad, waar armoede, criminaliteit, prostitutie en alcoholisme welig hadden getierd. Die teloorgang was overigens niet het resultaat van het bombardement. Want het stadsbestuur was al voor de oorlog gestart met de sloop  van de krottenwijken en de herstructurering van de binnenstad. Deze zeven gevelstenen vormen samen met De opbouwwerkers (1941) van Koos van Vlijmen en De architect (1940) en Vluchtende vrouw en kind (1940) van Han Richters tot de beeldengroep van eerste oorlogsmonumenten in Rotterdam.