Charles van Wijk Van ‘t Hoffmonument (1915)

Het monument dat in 1915 werd onthuld ter ere van J.H van ’t Hoff heeft een onnederlandse allure. Van ‘t Hoff wordt geflankeerd door twee vrouwen, die de Verbeeldingskracht en de Rede symboliseren. Op de achterkant van de sokkel is een weergave van zijn belangrijkste werken en een bas-relief van zijn laboratorium te zien. Het monument staat voor het gebouw dat tot eind jaren vijftig de eerste Rotterdamse Hogere Burgerschool (HBS) huisvestte. Eén van de eerste leerlingen van deze school was Jacobus Henricus van ’t Hoff (1852 – 1911). Hij studeerde scheikunde in Leiden, Bonn en Parijs. Hij werd hoogleraar in Amsterdam in 1878. Het hoogtepunt van zijn loopbaan was de Nobelprijs, die hij in 1901 ontving; de eerste die voor chemie werd uitgereikt. Bij zijn dood in 1911 ontstond in Amsterdamse universitaire kringen al snel het idee om een monument op te richten voor ‘hun’ hoogleraar. Daarbuiten was het enthousiasme echter gering. Om die reden wendde men zich tot zijn geboortestad, waar het idee werd opgepakt door burgemeester Zimmerman. Uit vijf ontwerpen werd dat van Charles van Wijk gekozen, wat in 1915 werd gerealiseerd. Begin jaren negentig van de 20e eeuw waren de beelden dusdanig aangetast, dat restauratie niet meer mogelijk was. De Rotterdamse kunstenaar Marthe Stigter maakte replica’s, die in 1997 de oude beelden vervingen. Het pleintje rond het monument kreeg toen eveneens een opknapbeurt. Het Van ‘t Hoffmonument is een rustpunt geworden in de onrust van de ‘s-Gravendijkwal.