Marian Gobius heeft veel kinderportretten gebeeldhouwd en specialiseerde zich in de figuratieve voorstelling van de mens. Ze maakte beelden van vrouwen, mannen, kinderen, soms lieflijk, dan weer meer stoer. De beelden zijn sportief, actief met een aantal sculpturen van twee of drie figuren, waarbij spanning ontstaat door ze met de rug tegen elkaar te plaatsen of juist naar elkaar toe, met ruimte in de compositie incorporerend. Die eigenschap zie je ook terug in deze twee stoeiende jongens, die met hun lichamen tegengestelde bewegingen uitdrukken waardoor de compositie van meerdere kanten interessant is. Inhoudelijk zijn ze, door het samenspel, ook personificaties van deugden als spel, vriendschap, saamhorigheid. Bronzen (klein)plastieken van kinderen en jonge mensen zijn in de jaren zestig veel gemaakt voor de openbare ruimte, vooral bij tal van schoolpleinen te vinden.
