Over het kunstwerk
Voor het bejaardencentrum van de T.W. Termaatstichting aan de ‘s-Gravenwetering in Kralingen heeft de Rotterdamse beeldhouwer Henk Mooij een keramisch tegeltableau gemaakt. De wand is 7 meter breed en 3 meter hoog en bevindt zich links naast de ingang aan de oostzijde van het gebouw. De architect ir. E. van de Ree verlangde naar een reliëf dat naar vorm en kleur één zou zijn met het gebouw. De benadering van de kunstenaar, die een grote vrijheid genoot, is wel overwogen. Hij stelde zich ten doel door in zijn compositie het sterk horizontale van de lage vleugel en het niet minder sterk verticale van de hoogbouw met elkaar in verbinding te brengen. “Zowel de kleuren als de structuur van de glazuren zijn rijk gevariëerd, soms zelfs opvallend fraai, zowel in de blauwen als in de sterke roden. De enkele kleur ertussen, die op zichzelf minder geslaagd lijkt, krijgt toch harmonisch zijn waarde in het geheel“, aldus Piet Begeer in Het Vrije Volk van 23 juni 1961.
Over de kunstenaar
Henk Mooij (Rotterdam, 1930) is een beeldhouwer, keramist, monumentaal kunstenaar en ruimtelijk vormgever. Hij studeerde van 1949 tot 1953 aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Rotterdam. Zijn werk ontwikkelde zich in de richting van objecten voor buitenomgeving, via bewust eclectisch werk naar conceptueel constructivisme. In de omgeving van Rotterdam en ook in zijn latere woonplaats Drunen heeft hij meerdere wandplastieken en reliëfs in de openbare ruimte vervaardigd. Over zijn werk zegt hij zelf: ‘Het bestaat uit vormen in de ruimte die duidelijk zichtbaar zijn opgebouwd uit gescheiden onderdelen. Door hun organisatie vormen zij een geheel zoals bakstenen zich ordenen tot een muur met een metselpatroon. Mijn vormen zijn geometrisch, soms vervormd door krachten van buiten zoals druk-, trek-, en zwaartekracht.’
Over het kunstwerk
Voor het bejaardencentrum van de T.W. Termaatstichting aan de ‘s-Gravenwetering in Kralingen heeft de Rotterdamse beeldhouwer Henk Mooij een keramisch tegeltableau gemaakt. De wand is 7 meter breed en 3 meter hoog en bevindt zich links naast de ingang aan de oostzijde van het gebouw. De architect ir. E. van de Ree verlangde naar een reliëf dat naar vorm en kleur één zou zijn met het gebouw. De benadering van de kunstenaar, die een grote vrijheid genoot, is wel overwogen. Hij stelde zich ten doel door in zijn compositie het sterk horizontale van de lage vleugel en het niet minder sterk verticale van de hoogbouw met elkaar in verbinding te brengen. “Zowel de kleuren als de structuur van de glazuren zijn rijk gevariëerd, soms zelfs opvallend fraai, zowel in de blauwen als in de sterke roden. De enkele kleur ertussen, die op zichzelf minder geslaagd lijkt, krijgt toch harmonisch zijn waarde in het geheel“, aldus Piet Begeer in Het Vrije Volk van 23 juni 1961.
Over de kunstenaar
Henk Mooij (Rotterdam, 1930) is een beeldhouwer, keramist, monumentaal kunstenaar en ruimtelijk vormgever. Hij studeerde van 1949 tot 1953 aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Rotterdam. Zijn werk ontwikkelde zich in de richting van objecten voor buitenomgeving, via bewust eclectisch werk naar conceptueel constructivisme. In de omgeving van Rotterdam en ook in zijn latere woonplaats Drunen heeft hij meerdere wandplastieken en reliëfs in de openbare ruimte vervaardigd. Over zijn werk zegt hij zelf: ‘Het bestaat uit vormen in de ruimte die duidelijk zichtbaar zijn opgebouwd uit gescheiden onderdelen. Door hun organisatie vormen zij een geheel zoals bakstenen zich ordenen tot een muur met een metselpatroon. Mijn vormen zijn geometrisch, soms vervormd door krachten van buiten zoals druk-, trek-, en zwaartekracht.’
