Phoenix (1966) Hans Ittmann

foto Otto Snoek
Over het kunstwerk

Deze Phoenix van kunstenaar Hans Ittmann is één van zijn beste werken. Het is een eigenzinnig vormgegeven sculptuur van een Vuurvogel, die de herrijzenis of wedergeboorte van het destijds naoorlogse Rotterdam uitdrukt. De vogel is een getordeerde figuur, waarin de vleugels figuratieve elementen zijn, die Ittmann combineerde met een blokkige beeldtaal. Het is een stoer wederopbouwbeeld, elegant en rauw tegelijk, een verbinding tussen aarde en hemel, verwoesting en droom. Oorspronkelijk werd het beeld ontworpen voor de Jan Prinsschool aan de Blaak en Binnenrotte. Het was geplaatst op het bordes van de school. De sculptuur onderwees de jeugd over hoe de stad zich oprichtte na het bombardement op Rotterdam. Dat gevoel van groei was een metafoor, die geschikt was voor opgroeiende jeugd. Ittmann verbeeldde dat door tegen de zwaartekracht in te werken: naar boven toe wordt de Vuurvogel breder en meer heroïsch, wat past bij een vogel die opstijgt en overwint. De school en de Phoenix moest echter wijken voor de bouw van de Markthal. Bij de nieuwbouw van de school was er geen plek meer voor het beeld, waarmee één van de vele bijzondere naoorlogse kunstwerken die Rotterdam rijk is permanent uit het straatbeeld dreigde te verdwijnen. Maar een nieuwe verblijfsplek aan de St. Jobsweg, een plantsoen genaamd de Zevenhemellocatie, bood in 2013 uitkomst voor de sculptuur. De vier meter hoge stalen Phoenix geeft een krachtige uitstraling aan het plantsoen én de entree van het Lloydkwartier; een voormalige havengebied wat ook een wedergeboorte heeft meegemaakt, want het heeft zich immers ontwikkeld tot woongebied. CBK Rotterdam werkte voor de herplaatsing van de Phoenix samen met de bewonersvereniging van het gebouw De Herder en gemeente Rotterdam.

lees meer
Over de kunstenaar

De Nederlandse beeldhouwer en schilder Hans Ittmann (Waalwijk, 1914 – Amsterdam, 1972) studeerde beeldhouwkunst tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn leermeester was Cephas Stauthamer. Na de oorlog bestudeerde hij de internationale nieuwe ontwikkelingen. Hij reisde af naar Parijs en werkte een jaar in het atelier van Zadkine – precies in de periode waarin Zadkine zijn modellen voor De verwoeste stad ontwierp. Ittmann maakte het deformeren van menselijke vormen tot de kern van zijn werk.  Hij had een goed oog voor de avant-gardes waarvan hij kenmerken incorporeerde in zijn eigen stijl, maar had daarbij soms moeite om een echt eigen beeldtaal te ontwikkelen.

lees meer