Gust Romijn was één van de bekendste, ook internationaal vermaarde kunstenaars van het naoorlogse Rotterdam. Hij maakte sinds de jaren 1950 een imposante reeks vrijstaande beelden voor de stad. Zijn beelden waren een kritiek op de geometrische saaiheid en voorspelbaarheid van de zakelijke architectuur van Rotterdam. In 1965 maakte hij voor de Daniel den Hoedkliniek de bronsplastiek Wolken. Een abstract beeld op vier palen, die boven het hoofd in elkaar overlopen, waardoor een organische vorm ontstaat. De sculptuur is ruimtelijk vormgegeven met van elke kant een ander aanzicht. Het is enigszins vergelijkbaar met Het oneindige huis (1965) van Romijn, maar dit sculptuur is wat kleiner van formaat. Wolken stond aanvankelijk voor de hoofdingang van de kliniek, maar is in 1990 wegens uitbreiding van de ingang in overleg met de kunstenaar naar het naastgelegen park, de Valkeniersweide, verplaatst. In de zomer van 2016 is het werk tijdelijk ontworteld voor het project Uproot Rotterdam. November 2019 is het beeld verplaatst naar het Dr. Molewaterplein, ditmaal vanwege de verhuizing van de Daniel den Hoedkliniek naar het Erasmus MC. Ter gelegenheid van de onthulling op 27 november schreef kunsthistoricus en journalist Sandra Smets dit essay.
Gust Romijn (Noordwijkerhout, 1922 – Dreischor, 2010) werkte als beeldhouwer, graficus en schilder. Samen met Louis van Roode en Piet Rovers behoorde hij in de jaren ‘50 tot de Venstergroep, bestaande uit jonge Rotterdamse grafici. Hij sloot zich in die periode tevens aan bij de Liga Nieuw Beelden. Hij nam deel aan de Wereldtentoonstelling in Brussel (1958). Romijn werd onder meer onderscheiden met de Nationale 5 mei Grafiekprijs (1955) en de Prix Suisse (1957). De kunstenaar woonde en werkte het grootste deel van zijn carrière in Rotterdam, tot hij in 1982 verhuisde naar Dreischor op Schouwen-Duiveland.
Geschenk van het Rotterdamse Meneba (NV Meelfabrieken der Nederlandse Bakkerij)
Eigenaar
Erasmus MC
Over het kunstwerk
Gust Romijn was één van de bekendste, ook internationaal vermaarde kunstenaars van het naoorlogse Rotterdam. Hij maakte sinds de jaren 1950 een imposante reeks vrijstaande beelden voor de stad. Zijn beelden waren een kritiek op de geometrische saaiheid en voorspelbaarheid van de zakelijke architectuur van Rotterdam. In 1965 maakte hij voor de Daniel den Hoedkliniek de bronsplastiek Wolken. Een abstract beeld op vier palen, die boven het hoofd in elkaar overlopen, waardoor een organische vorm ontstaat. De sculptuur is ruimtelijk vormgegeven met van elke kant een ander aanzicht. Het is enigszins vergelijkbaar met Het oneindige huis (1965) van Romijn, maar dit sculptuur is wat kleiner van formaat. Wolken stond aanvankelijk voor de hoofdingang van de kliniek, maar is in 1990 wegens uitbreiding van de ingang in overleg met de kunstenaar naar het naastgelegen park, de Valkeniersweide, verplaatst. In de zomer van 2016 is het werk tijdelijk ontworteld voor het project Uproot Rotterdam. November 2019 is het beeld verplaatst naar het Dr. Molewaterplein, ditmaal vanwege de verhuizing van de Daniel den Hoedkliniek naar het Erasmus MC. Ter gelegenheid van de onthulling op 27 november schreef kunsthistoricus en journalist Sandra Smets dit essay.
Gust Romijn (Noordwijkerhout, 1922 – Dreischor, 2010) werkte als beeldhouwer, graficus en schilder. Samen met Louis van Roode en Piet Rovers behoorde hij in de jaren ‘50 tot de Venstergroep, bestaande uit jonge Rotterdamse grafici. Hij sloot zich in die periode tevens aan bij de Liga Nieuw Beelden. Hij nam deel aan de Wereldtentoonstelling in Brussel (1958). Romijn werd onder meer onderscheiden met de Nationale 5 mei Grafiekprijs (1955) en de Prix Suisse (1957). De kunstenaar woonde en werkte het grootste deel van zijn carrière in Rotterdam, tot hij in 1982 verhuisde naar Dreischor op Schouwen-Duiveland.
