Over het kunstwerk
Op 28 september 2006 werd in de Vlinderbuurt, op de hoek van de Eikenpage en Vredenoordlaan, De verzonken fontein van beeldend kunstenaar Hans van Lunteren onthuld. In de vloer ligt een metalen rooster met daarin verwerkt het blad van de es, berk, esdoorn en populier: bomen die in de directe omgeving voorkomen. De compositie van de bladeren is opgebouwd vanuit een lichte draaiing, alsof de wind een kleine werveling heeft gemaakt met een verstild binnen. Onder het rooster ligt een armatuur van drie in grootte opeenvolgende gestapelde schalen, waarin tot 2023 opgepompt water viel. De aanleiding voor dit kunstwerk was de indrukwekkende bodemsanering die in Kralingen plaatsvond tussen 1994 en 2000 op het terrein van de voormalige gasfabriek. De ondergrondse fontein was ontworpen als een zichtbaar en hoorbaar beeld van het gezuiverde grondwater. Tot 2023 werd het grondwater opgepompt en gezuiverd, maar inmiddels is de verontreiniging van de grond opgelost en stroomt er geen water meer naar het kunstwerk. Om de ingrijpende bodemsanering in het collectieve geheugen van de wijk te laten voortbestaan, laat Van Lunteren het kunstwerk in 2024 een nieuwe fase ingaan: vanaf nu als De verzonken fontein in ruste. De fontein wordt teruggegeven aan de natuur en wordt een bron voor mossen, varens en andere planten. De natuur krijgt vrij spel en de put kan zacht vergroenen.
Over de kunstenaar
Hans van Lunteren (Alkmaar, 1945) woont en werkt in Utrecht en doorliep de kunstacademie in Den Bosch. Als beeldhouwer en conceptueel kunstenaar gaat hij met zijn concepten vooral in op de inhoudelijke relatie die het werk aangaat met de omgeving waarin het is gesitueerd. Hij gaf les aan de kunstacademie in Kampen en is een veelgevraagd kunstenaar voor ontwerpen in de openbare ruimte. Sinds een hoveniersopleiding van 2005-2009 is hij zijn opdrachten gaan uitbreiden met groen en omgevingsvormgeving.
Over het kunstwerk
Op 28 september 2006 werd in de Vlinderbuurt, op de hoek van de Eikenpage en Vredenoordlaan, De verzonken fontein van beeldend kunstenaar Hans van Lunteren onthuld. In de vloer ligt een metalen rooster met daarin verwerkt het blad van de es, berk, esdoorn en populier: bomen die in de directe omgeving voorkomen. De compositie van de bladeren is opgebouwd vanuit een lichte draaiing, alsof de wind een kleine werveling heeft gemaakt met een verstild binnen. Onder het rooster ligt een armatuur van drie in grootte opeenvolgende gestapelde schalen, waarin tot 2023 opgepompt water viel. De aanleiding voor dit kunstwerk was de indrukwekkende bodemsanering die in Kralingen plaatsvond tussen 1994 en 2000 op het terrein van de voormalige gasfabriek. De ondergrondse fontein was ontworpen als een zichtbaar en hoorbaar beeld van het gezuiverde grondwater. Tot 2023 werd het grondwater opgepompt en gezuiverd, maar inmiddels is de verontreiniging van de grond opgelost en stroomt er geen water meer naar het kunstwerk. Om de ingrijpende bodemsanering in het collectieve geheugen van de wijk te laten voortbestaan, laat Van Lunteren het kunstwerk in 2024 een nieuwe fase ingaan: vanaf nu als De verzonken fontein in ruste. De fontein wordt teruggegeven aan de natuur en wordt een bron voor mossen, varens en andere planten. De natuur krijgt vrij spel en de put kan zacht vergroenen.
Over de kunstenaar
Hans van Lunteren (Alkmaar, 1945) woont en werkt in Utrecht en doorliep de kunstacademie in Den Bosch. Als beeldhouwer en conceptueel kunstenaar gaat hij met zijn concepten vooral in op de inhoudelijke relatie die het werk aangaat met de omgeving waarin het is gesitueerd. Hij gaf les aan de kunstacademie in Kampen en is een veelgevraagd kunstenaar voor ontwerpen in de openbare ruimte. Sinds een hoveniersopleiding van 2005-2009 is hij zijn opdrachten gaan uitbreiden met groen en omgevingsvormgeving.
