Acht rood geschilderde gebogen stalen buizen van zes meter breed hangen willekeurig geordend tussen twee gevels in de Hooglandstraat. Hilgemann integreert in zijn autonome werk natuurkrachten als zwaartekracht, luchtdruk en erosie. Hij creëert omstandigheden om deze krachten zichtbaar te maken. Het werk roept met de tussen de muren ingeklemde buizen een fysieke spanning op, die door de tijd verweven is geraakt met de ervaring van die plek en tegelijkertijd fungeert als onderdoorgang. Die spanning wordt blijvend opgeroepen en maakt van een eenvoudige alledaagse doorgang een bijzondere ervaring. Hilgemann maakte met dit werk een verwijzing naar afbraak en nieuwbouw, steunen en stutten. Het lijkt of de buizen helpen om de panden op hun plek te houden, of anders door de panden uit hun vorm worden geduwd, maar dat is natuurlijk niet het geval. Hilgemann werkte samen met onder andere kunstenaars Joost Baljeu, Marinus Boezem, Ad Dekkers, Jan van Munster en Carel Visser. Deze groep wordt door het Gorcums Museum wel de Gorcumse School genoemd. Hilgemann is internationaal vooral bekend geworden door zijn sculpturen, genaamd “Implosion“: geïmplodeerde kubussen van roestvrij staal, die door de kunstenaar zijn vacuüm getrokken. Zijn werk wordt gerekend tot geometrisch-abstracte kunst.
