Deze klassieke 19e eeuwse Korinthische zuil is uniek voor Nederland en ontworpen door de Delftse hoogleraar Eugen Gugel. Het Stieltjesmonument werd bij het ontstaan van het Noordereiland geplaatst ter nagedachtenis aan de waterstaatkundige ingenieur Thomas Joannes Stieltjes, die leefde van 1819 tot 1878. Hij wordt gezien als de architect van de aanleg van de havens in Feijenoord ten zuiden van de Nieuwe Maas, die de grote bloei van Rotterdam als havenstad mogelijk maakte. In 1884 werd hij geëerd voor deze belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van Rotterdam (Zuid). Dit monument werd gerealiseerd in de periode, waarin civieltechnische ambtenaren verantwoordelijk waren voor grote infrastructurele werken in Rotterdam. Het Stieltjesmonument is een Rijksmonument en draagt de tekst: “Hulde van vrienden en vereerders 1882” en een medaillon met het portret van ingenieur Stieltjes. Een afbeelding van een meetinstrument aan de basis van de zuil verwijst naar het beroep van Stieltjes. In 2015 is het Stieltjesmonument in opdracht van gemeente Rotterdam intensief gerestaureerd. Bewonersorganisatie Stichting Montmartre aan de Maas ijverde jarenlang voor een zo compleet mogelijke restauratie van het originele monument. De bijzondere rode zandsteen is onder de verflagen vandaan gehaald en de ornamenten zijn hersteld. Na het werven van fondsen door de bewoners werd ook het oorspronkelijke hekwerk in oude staat hersteld. De sleutel van het hekwerk is in bewaring bij BKOR. Als laatste actie rond de authentieke restauratie van ‘de naald van Stieltjes’ is er een kopie van het oorspronkelijke wit marmeren portretmedaillon geplaatst. De originele marmeren versie – een goedgelijkend werk van beeldhouwer Eugène Lacomblé, wordt te kwetsbaar geacht en ligt in bewaring bij Museum Boijmans Van Beuningen. Net als in 1930 toen er een officieel verzoek van buurtverenigingen aan het stadsbestuur van Rotterdam werd gedaan, werd nu ook door bewoners van Stichting Montmartre aan de Maas de wens geuit om de replica te vervangen door een kopie van het origineel. Na een uitgebreid kunsthistorisch onderzoek in opdracht van BKOR naar het verzoek uit 1930, gaf Museum Boijmans Van Beuningen toestemming voor het vervaardigen van een replica. BKOR verstrekte vervolgens de opdracht aan steenhouwerij MeestersIn (mede dankzij een financiële bijdrage van de G. Ph. Verhagenstichting). Op 9 september 2017 is – met als sluitstuk de plaatsing van de replica van het witmarmeren medaillon – de intensieve restauratie van het monument gevierd. Dit werk vormt samen met het G.J. de Jonghmonument, het Calandmonument en Vierkant eiland in de plas een collectie waterstaatkundige werken in Rotterdam.
Eugen Gugel (Bergzabern, 1832 – Den Haag, 1905) was een Duits architect en de eerste Delftse hoogleraar bouwkunde. Zijn boeken zijn decennialang in het bouwkundig onderwijs gebruikt. Gugel was van verschillende prominente architecten de leermeester. Voorbeelden zijn de Nijmeegse stadsarchitect Jan Jacob Weve, architect Constantijn Muysken en hoofdingenieur bij justitie W.C. Metzelaar.
Eugène Lacomblé (Brussel, 1928 – Arnhem, 1905) was een Belgisch beeldhouwer. Hij begon als 14-jarige in de leer bij beeldhouwer Jacquet en volgde in de avonduren lessen aan de Académie Royale des Beaux-Arts in Brussel. Van 1850 tot 1853 werkte en studeerde hij in Parijs. In 1855 verhuisde hij naar Den Haag en werd er in 1859 hoofdleraar aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Hij gaf les aan onder anderen Charles van Wijk en Bart van Hove.
Korinthische rode zuil met klassieke ornamenten, medaillon en hekwerk
Materialen
Steen
Afmetingen
Hoogte 11 m
Jaar
1884
Opdrachtgever
Commissie vrienden van Stieltjes
Eigenaar
Gemeente Rotterdam
Over het kunstwerk
Deze klassieke 19e eeuwse Korinthische zuil is uniek voor Nederland en ontworpen door de Delftse hoogleraar Eugen Gugel. Het Stieltjesmonument werd bij het ontstaan van het Noordereiland geplaatst ter nagedachtenis aan de waterstaatkundige ingenieur Thomas Joannes Stieltjes, die leefde van 1819 tot 1878. Hij wordt gezien als de architect van de aanleg van de havens in Feijenoord ten zuiden van de Nieuwe Maas, die de grote bloei van Rotterdam als havenstad mogelijk maakte. In 1884 werd hij geëerd voor deze belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van Rotterdam (Zuid). Dit monument werd gerealiseerd in de periode, waarin civieltechnische ambtenaren verantwoordelijk waren voor grote infrastructurele werken in Rotterdam. Het Stieltjesmonument is een Rijksmonument en draagt de tekst: “Hulde van vrienden en vereerders 1882” en een medaillon met het portret van ingenieur Stieltjes. Een afbeelding van een meetinstrument aan de basis van de zuil verwijst naar het beroep van Stieltjes. In 2015 is het Stieltjesmonument in opdracht van gemeente Rotterdam intensief gerestaureerd. Bewonersorganisatie Stichting Montmartre aan de Maas ijverde jarenlang voor een zo compleet mogelijke restauratie van het originele monument. De bijzondere rode zandsteen is onder de verflagen vandaan gehaald en de ornamenten zijn hersteld. Na het werven van fondsen door de bewoners werd ook het oorspronkelijke hekwerk in oude staat hersteld. De sleutel van het hekwerk is in bewaring bij BKOR. Als laatste actie rond de authentieke restauratie van ‘de naald van Stieltjes’ is er een kopie van het oorspronkelijke wit marmeren portretmedaillon geplaatst. De originele marmeren versie – een goedgelijkend werk van beeldhouwer Eugène Lacomblé, wordt te kwetsbaar geacht en ligt in bewaring bij Museum Boijmans Van Beuningen. Net als in 1930 toen er een officieel verzoek van buurtverenigingen aan het stadsbestuur van Rotterdam werd gedaan, werd nu ook door bewoners van Stichting Montmartre aan de Maas de wens geuit om de replica te vervangen door een kopie van het origineel. Na een uitgebreid kunsthistorisch onderzoek in opdracht van BKOR naar het verzoek uit 1930, gaf Museum Boijmans Van Beuningen toestemming voor het vervaardigen van een replica. BKOR verstrekte vervolgens de opdracht aan steenhouwerij MeestersIn (mede dankzij een financiële bijdrage van de G. Ph. Verhagenstichting). Op 9 september 2017 is – met als sluitstuk de plaatsing van de replica van het witmarmeren medaillon – de intensieve restauratie van het monument gevierd. Dit werk vormt samen met het G.J. de Jonghmonument, het Calandmonument en Vierkant eiland in de plas een collectie waterstaatkundige werken in Rotterdam.
Eugen Gugel (Bergzabern, 1832 – Den Haag, 1905) was een Duits architect en de eerste Delftse hoogleraar bouwkunde. Zijn boeken zijn decennialang in het bouwkundig onderwijs gebruikt. Gugel was van verschillende prominente architecten de leermeester. Voorbeelden zijn de Nijmeegse stadsarchitect Jan Jacob Weve, architect Constantijn Muysken en hoofdingenieur bij justitie W.C. Metzelaar.
Eugène Lacomblé (Brussel, 1928 – Arnhem, 1905) was een Belgisch beeldhouwer. Hij begon als 14-jarige in de leer bij beeldhouwer Jacquet en volgde in de avonduren lessen aan de Académie Royale des Beaux-Arts in Brussel. Van 1850 tot 1853 werkte en studeerde hij in Parijs. In 1855 verhuisde hij naar Den Haag en werd er in 1859 hoofdleraar aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Hij gaf les aan onder anderen Charles van Wijk en Bart van Hove.
Korinthische rode zuil met klassieke ornamenten, medaillon en hekwerk
Materialen
Steen
Afmetingen
Hoogte 11 m
Jaar
1884
Opdrachtgever
Commissie vrienden van Stieltjes
Eigenaar
Gemeente Rotterdam
Eugen Gugel, Eugène Lacomblé -
Stieltjesmonument (1884)
We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue to use this site we will assume that you are happy with it.OkNo