Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de wijk Ommoord, onderdeel van het gebied Prins Alexander, kreeg de Rotterdamse kunstenaar Hans Citroen in 1994 de opdracht een kunstwerk te maken. Citroens eerste gedachte was: “Op het podium van het amfitheater sta je maar in weer en wind. Daar moet eigenlijk een mooi dakje boven.” Die gedachte heeft hij verwerkt in het kunstwerk De paraplu, een geschenk van gemeente Rotterdam aan de bewoners van Ommoord. Het kunstwerk werd in ontvangst genomen door de Bewoners Organisatie Ommoord, die het werk snel weer terug in beheer gaf aan de gemeente. Maar voor het onderhoud en beheer van het kunstwerk bleek niemand zich lange tijd verantwoordelijk te voelen. In 2013 werd De paraplu via een bewonersinitiatief overgedragen een Stichting De Witte Bollen, een stichting onder leiding van Peter Buisman die zich inzet voor beheer en onderhoud van een aantal kunstwerken in Ommoord. Zij vroegen meteen kunstenaar Tom Waakop Reijers het werk geheel te restaureren, aangezien Waakop Reijers in 2011 het ernaast gelegen kunstwerk De Witte Bollen van Hans van der Plas ook al succesvol gerestaureerd had. Op 22 juni 2013 werd de gerestaureerde paraplu onthuld door de Rotterdamse weerman Ed Aldus.
Hans Citroen (Den Haag, 1947) volgde op Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag de richting schilderkunst van 1966 tot 1969. Daarna volgde hij tot en met 1973 een opleiding aan de Ateliers 63 in Haarlem. Met Bob van Persie beheerde hij van 1974 tot 1976 het kleinste museum van Nederland: het legendarische Museum de Keikdoos in het Rotterdamse Centraal Station. Citroen werd als kunstenaar bekend met Kunst & Vaarwerk, een kunstenaarscollectief dat hij in 1979 oprichtte met kunstenaars Cor Kraat en Willem van Drunen, en waarmee hij een grote rol speelde in de Rotterdamse kunstgeschiedenis op het gebied van kunst in de openbare ruimte. In 2010 maakte hij met zijn vrouw Barbara Starzyńska het boek Auschwitz – Oświęcim. In 2014 verscheen zijn boek Auschwitz de Judenrampe over een vergeten perron.
Sculptuur van een rode opengeklapte paraplu, staand op handvat
Materialen
Geverfd staal
Afmetingen
Hoogte 4 m
Jaar
1994
Opdrachtgever
Deelgemeente Prins Alexander
Werving/selectie
Rotterdamse Kunststichting
Geldbron
Geschenk ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de wijk Ommoord
Eigenaar
Stichting De Witte Bollen
Over het kunstwerk
Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de wijk Ommoord, onderdeel van het gebied Prins Alexander, kreeg de Rotterdamse kunstenaar Hans Citroen in 1994 de opdracht een kunstwerk te maken. Citroens eerste gedachte was: “Op het podium van het amfitheater sta je maar in weer en wind. Daar moet eigenlijk een mooi dakje boven.” Die gedachte heeft hij verwerkt in het kunstwerk De paraplu, een geschenk van gemeente Rotterdam aan de bewoners van Ommoord. Het kunstwerk werd in ontvangst genomen door de Bewoners Organisatie Ommoord, die het werk snel weer terug in beheer gaf aan de gemeente. Maar voor het onderhoud en beheer van het kunstwerk bleek niemand zich lange tijd verantwoordelijk te voelen. In 2013 werd De paraplu via een bewonersinitiatief overgedragen een Stichting De Witte Bollen, een stichting onder leiding van Peter Buisman die zich inzet voor beheer en onderhoud van een aantal kunstwerken in Ommoord. Zij vroegen meteen kunstenaar Tom Waakop Reijers het werk geheel te restaureren, aangezien Waakop Reijers in 2011 het ernaast gelegen kunstwerk De Witte Bollen van Hans van der Plas ook al succesvol gerestaureerd had. Op 22 juni 2013 werd de gerestaureerde paraplu onthuld door de Rotterdamse weerman Ed Aldus.
Hans Citroen (Den Haag, 1947) volgde op Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag de richting schilderkunst van 1966 tot 1969. Daarna volgde hij tot en met 1973 een opleiding aan de Ateliers 63 in Haarlem. Met Bob van Persie beheerde hij van 1974 tot 1976 het kleinste museum van Nederland: het legendarische Museum de Keikdoos in het Rotterdamse Centraal Station. Citroen werd als kunstenaar bekend met Kunst & Vaarwerk, een kunstenaarscollectief dat hij in 1979 oprichtte met kunstenaars Cor Kraat en Willem van Drunen, en waarmee hij een grote rol speelde in de Rotterdamse kunstgeschiedenis op het gebied van kunst in de openbare ruimte. In 2010 maakte hij met zijn vrouw Barbara Starzyńska het boek Auschwitz – Oświęcim. In 2014 verscheen zijn boek Auschwitz de Judenrampe over een vergeten perron.
