Over het kunstwerk
In 1994 presenteert kunstenaar Michael Jacklin een ontwerp voor een kunstwerk, dat onder een groen bladerdak van bomen op het Noordplein zou moeten komen te staan. Het is een open constructie van roestvrijstaal, bestaande uit vier staande elementen en twee ovalen, die worden omarmd door een halve cirkelvorm. Het werk doet denken aan draag- en steunconstructies uit de architectuur en bruggenbouw. Het ontwerp werd goedgekeurd al vonden de bewoners de kleur zwart te somber en was er bezorgdheid voor inklimmen. De kunstenaar paste de kleur aan en het beeld zou geplaatst worden in het hart van het Noordplein. In 1995 werd echter ontdekt dat de oude monumentale bomen op het plein ten dode opgeschreven waren door de iepziekte. Desondanks werd het beeld in juni 1996 op het plein onthuld. Hoewel bedoeld om naar te kijken, werd het beeld vooral als klim- en speelobject gebruikt, maar daar was het niet op berekend. Vanuit veiligheidsoverwegingen moest het werk verdwijnen van het Noordplein. Er werd een alternatieve locatie gevonden: het openbare binnenterrein achter de woningen aan de Goudsesingel, waar het beeld in 1997 voor de tweede keer werd onthuld.
Over de kunstenaar
Michael Jacklin (Amsterdam, 1956) studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam en de Haarlemse postacademische kunstopleiding Ateliers ’63. Sinds 1984 maakt hij voornamelijk beelden van industrieel gefabriceerd ijzer met zachte ronde vormen. In de jaren 1990 verstrakte zijn stijl en ging hij over op abstracte constructies, meestal van staal. Aanvankelijk liet hij zich leiden door het minimalisme geïnspireerd door architectuur en bruggenbouw. De beelden die hij later maakt zijn, vanwege de open rasterpatronen, meer transparant. Werk van Jacklin is te vinden in particuliere en bedrijfscollecties, en in musea zoals het Stedelijk Museum Amsterdam. In 1990 ontving hij de Charlotte van Pallandtprijs. En in 2019 ontving hij een stipendium voor bewezen talent van het Mondriaan Fonds. Jacklin woont en werkt in Amsterdam.
Over het kunstwerk
In 1994 presenteert kunstenaar Michael Jacklin een ontwerp voor een kunstwerk, dat onder een groen bladerdak van bomen op het Noordplein zou moeten komen te staan. Het is een open constructie van roestvrijstaal, bestaande uit vier staande elementen en twee ovalen, die worden omarmd door een halve cirkelvorm. Het werk doet denken aan draag- en steunconstructies uit de architectuur en bruggenbouw. Het ontwerp werd goedgekeurd al vonden de bewoners de kleur zwart te somber en was er bezorgdheid voor inklimmen. De kunstenaar paste de kleur aan en het beeld zou geplaatst worden in het hart van het Noordplein. In 1995 werd echter ontdekt dat de oude monumentale bomen op het plein ten dode opgeschreven waren door de iepziekte. Desondanks werd het beeld in juni 1996 op het plein onthuld. Hoewel bedoeld om naar te kijken, werd het beeld vooral als klim- en speelobject gebruikt, maar daar was het niet op berekend. Vanuit veiligheidsoverwegingen moest het werk verdwijnen van het Noordplein. Er werd een alternatieve locatie gevonden: het openbare binnenterrein achter de woningen aan de Goudsesingel, waar het beeld in 1997 voor de tweede keer werd onthuld.
Over de kunstenaar
Michael Jacklin (Amsterdam, 1956) studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam en de Haarlemse postacademische kunstopleiding Ateliers ’63. Sinds 1984 maakt hij voornamelijk beelden van industrieel gefabriceerd ijzer met zachte ronde vormen. In de jaren 1990 verstrakte zijn stijl en ging hij over op abstracte constructies, meestal van staal. Aanvankelijk liet hij zich leiden door het minimalisme geïnspireerd door architectuur en bruggenbouw. De beelden die hij later maakt zijn, vanwege de open rasterpatronen, meer transparant. Werk van Jacklin is te vinden in particuliere en bedrijfscollecties, en in musea zoals het Stedelijk Museum Amsterdam. In 1990 ontving hij de Charlotte van Pallandtprijs. En in 2019 ontving hij een stipendium voor bewezen talent van het Mondriaan Fonds. Jacklin woont en werkt in Amsterdam.
