Marinus (roepnaam Bob) Zijlmans (Rotterdam, 1918 – aldaar, 1992) groeide op in een katholiek gezin. Hij doorliep de kunstacademie van Antwerpen als leerling van Constant Permeke, en ook de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam. Na de oorlog maakte Zijlmans veel reizen en woonde hij een paar jaar in Engeland en Indonesië. Daarna ontwikkelde hij zich tot schilder en monumentaal kunstenaar. Hij maakte onder meer mozaïeken, glas-in-betonwanden, (glas)schilderkunst en sculpturen. De menselijke figuur was een constante factor in zijn werk. Zijlmans werkte voornamelijk in opdracht in Rotterdam en hij was lid van de Algemene Katholieke Kunstenaarsvereniging (AKKV). Medio 1950-1960 haalt Zijlmans veel pers met zijn schilderijen en tekeningen van mensfiguren, verwant aan de stilte in het werk van Dolf Henkes. In de jaren 1970 doet hij mee aan een groepstentoonstelling in De Doelen.