Op 2 december 2021 werd het kunstwerk Parabola Blues van Madeleine Berkhemer (1973-2019) onthuld. Het kunstwerk is een schenking van vastgoedontwikkelaar HD Groep en maakt deel uit van de herontwikkeling van de voormalige gevangenis aan de Noordsingel tot het wooncomplex Tuin van Noord. Het geschenk aan gemeente Rotterdam is geplaatst in de openbaar toegankelijke tuin van het wooncomplex. Na een open oproep van HD Groep in 2019 aan kunstenaars om een kunstwerk voor de publiek toegankelijke tuin van de voormalige gevangenis te realiseren, kwamen veel enthousiaste reacties binnen. Samen met BKOR werden er tien beeldend kunstenaars geselecteerd en benaderd. Tijdens het Z-files programma kwam de verscheidenheid van disciplines aan bod en kon kennis worden gemaakt met de manier waarop kunstenaars meedenken over de vormgeving van de stad en over hergebruik. Uit de schetsronde kwam het ontwerp voor Parabola Blues van Madeleine Berkhemer unaniem als beste uit de bus. Twee trappen uit de voormalige gevangenis vormen een constructivistische V op een hoge betonnen sokkel. Gouden draden maken de oversteek tussen beide trappen en geven dynamiek aan het beeld. Het werk is in zijn eenvoud zowel esthetisch als monumentaal en werkt als een sieraad voor de omgeving. Berkhemer zocht met dit werk naar de hernieuwde betekenis van de locatie. Met de trappen vond ze het materiaal dat de verbinding kon leggen tussen het verleden en de toekomst. Net zoals de andere bouwkundige elementen die gespaard zijn bij de transformatie van de gevangenis, kan aan de trappen allerlei betekenissen worden verbonden. Duizenden mensen liepen over de treden, duizenden handen raakten de relingen. Behalve de fysieke relatie met de trappen zijn ook emoties verbonden met deze elementen. Robin Dijkgraaf, directeur HD Groep, en Oscar Hartzema, zoon van Madeleine Berkhemer, onthulden samen het kunstwerk. Ter ere van het kunstwerk en haar maker schreef voormalig stadsdichter en Dichter des Vaderlands Ester Naomi Perquin dit gedicht:
Opwaarts
Hier keert, in een triomfantelijke V, het kijken terug. Het levenslustig
lopen, de ongetelde stappen van de dagen voor het slopen;
de lijnen van de tralies staan nog in de lucht.
De vorm draait mee, naar potloodpunt, lemmet, injectienaald. Je blik
bepaalt het beeld. Hier is geen uitzicht dat je deelt, hooguit aspecten
van een taal die niet meer klinkt: de op- en neergang van
geroofde dagen, gestolen goud dat in het zonlicht blinkt;
van boven naar beneden loop je anders dan
vanaf de bodem weer omhoog.
Hier blijft de trede die ontbreekt, het toeval van het oog,
de stap die mist. Afstand, te groot om na te meten,
vormt de kleinste afstand die er is.
Parabola Blues is geproduceerd door de HD Groep in samenwerking met de Madeleine Berkhemer Foundation en BKOR. De uitvoering werd gedaan door Lens BV. Lees hier het Im Memoriam over Madeleine geschreven door Sandra Smets.
